IN DE TREIN - Aflevering 3: Donald Duck

Opgetogen stap ik in de intercity naar Amersfoort van 18:57. Ik heb een pakje karnemelk gekocht en in mijn tas weet ik een zorgvuldig verpakte boterham met hagelslag. Even een half uurtje ontspannen in mijn op 1 na lievelingstrein met oranje interieur: wat een feest! Ik wil gaan zitten, maar voordat mijn zitvlak de stoel raakt zie ik in het viertje schuin voor me een onbestemde figuur van Pakistaanse afkomst zitten. Hij heeft een grote rugzak bij zich, maar door zijn leren jack en schone pantalon lijkt hij me geen type backpacker. Hij kijkt me net iets te lang aan en ik denk “shit”, maar het is te laat om nog ergens anders te gaan zitten. Dat komt dan zo beledigend over. Vastbesloten me niet uit het veld te laten slaan, sla de Donald Duck open die ik bij me heb. Dan zie uit mijn ooghoeken dat de Pakistaan voor me óók een Donald Duck uit zijn tas vist. Trots bladert hij er door heen. Ik lees stug door en kijk quasi geïnteresseerd naar buiten als ik zo nu en dan een slokje karnemelk neem. Omdat ik absoluut geen zin heb in een gesprek lees ik ook Rakker en Tokkie Tor. Maar dan is de Donald Duck toch echt uit en ik laat het vrolijke weekblad op mijn schoot zakken. Per ongeluk kijk ik naar de man. Hij steekt zijn Donald Duckje even op! Ik pers er een matige glimlach uit en lees dan de colofon in de Brievenbus tot we er zijn.